HASRET KALDIMbu suskunluk hayra alamet değil susma konuş tek kelime de olsa dök eteğindeki taşları birer birer çekerim sineye kaderim diyerek gidişin çözüm olsaydı eğer her ayrılık bizi yakınlaştırmazdı böylesine içimdeki hasret yangınları yakmazdı dönmeyeceğini bile bile elim gitmezdi telefonun ahizesine bilseydim gelmeyeceğini beklemezdim seni o kadar alışmışım ki etle tırnak gibiydik her sabah yanımda görmeye seni ama yoksun odam bomboş hasret kaldım sesine sol yanım öksüz kaldı gidişinle ... Refik 22 . 12 . 2014 İstanbul |
Saygılar...