TUT BENİ
La telini titretir gibi bu gece ellerim.
Soğuk bir gökyüzü, solmuş gülün sen yüzü. Kalem olmuştu parmaklarım, Sana adanmış dizelerde gezindim. Ve adını andım mumun titrek alevinde. Seninle dolu özlemlerimi, Teker teker çıkarıp koydum masaya. Seni hatırlatan her şarkıda, Islandı kirpiklerimin, geçmişe dalan uçları. Sensizlik çığlıkları kol gezerken ruhumda, Bomboş kalan sol yanımda, Kalp tekledi. İsyan etti gencecik yüreğinin yokluğuna. Beni bırakıp giderken bir başıma, Yalan dünyanın tam ortasında, Çok kızmıştım ya sana, Unuttum çoktan! Senden kalan tek şey, bu mevsim. Şimdilerde daha bir soğuk. Üşüyorum ayazlarında. Savruluyorum her rüzgarda. Uçurum kenarından düşmeden, Tut beni gökyüzünden...(RAHMETLİM’E) MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK muti |