Severdim Seni Bilirsin


Severdim seni bilirsin
Sense hep korkardın sevgimden
Bir gün şükürler olsun demedin
Aşkın adaletinin sancağı düştü yere
Çaresizce lal oldu dilim
Bir daha dönmem diye yemin ettim kaç kere

Severdim seni bilirsin
Hiç istemezdim üzülmeni
Öyle içten bir sevgiydi ki benim ki
Belki korkuttum üzdüm seni
Dilerim Tanrı’dan!
Benden sonra gülmeni...

Severdim seni bilirsin
Yağmurdum, tufandım yüreğinde
Birlikte gezinirdik yıldızlarda
Göklerde
Sevinç dolu günlerimiz oldu
Ardından hep gözlerimiz doldu

Severdim seni bilirsin
Sonbahar soğuklarına yenildim
Hazan dedim güz dedim
Baharı göremedim
Bu sevginin bağrında
Yaza hiç eremedim

Severdim seni bilirsin
Hiç soğumadım hayallerimden
Çok mutlu olacaktık tutsaydın ellerimden
Lakin artık faydasız
Halen unutmadıysan
Bırak da acım dinsin

Severdim seni bilirsin
"Gitme kal, yalan söyledim"
İnan ben de unutamadım
Benim sevdiğim sensin
Sen olmazsan sevdiğim
Bu acı nasıl dinsin

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN