el/a da savruktur
yakın yalandır
yalan çok daha yakın.. sen ki akça bir tende çifte kavrulmuş hüzün ve zincirlerine tutunmuş bir mecnun ateşinde tüm zamanların.. yakın ıraktır ırak yakın ve nefesimizde tüm düşler düşüşler.. ah!el/a da savruktur usuna ters yönde akar tüm ırmaklar ve gözlerinin renginde gelmez baharlar... önce ak yaşlanır bir zerre inciye dönüşür kutsanarak.. ve hiç bir şey her şeydir önce effia ölür ve eksilir şiir... 17/12/014 ödemiş |