Koşsan Da Yetişemezsin
nevruz akşamında gün batımıydı
her bahar aşka düşer çıkıp yücesine bir tepenin ufukta batan güneşle kavrulurdu kanardı gül dalında yürek oysa aynı denizde yüzen gemilerdik pusula ve rehberlerimiz aynı alabora oldu savrulduk heba oldu hep iyiliklerimiz saygı sevgilerimiz bulmuşken yitirmenin verdiği acı gözlerinde cam kırıkları salya sümük kelimeler keşke iş işten geçmeden zamanı geri getirebilsek hayat uçurtmanın ipindedir sihri çözülememiş sağlam tutmazsan kaybedersin uçan kuşlar gibi kanat takıp gider koşsan da yetişemezsin 15-12-2014 mavi kültür sanat edebiyat dergisi 50.ci sayı cemal karsavran |
Uçurtmanın kuyruğunda
Püskül olsa dert bağın
Salıverse tutan eller
Boşluğa düşersin de
Daha yükseğe gidemezsin..
Çağlar ABDAL
Ustam, naçizane....
Sevgi, saygı ve selamlarımla, esen kalın…