Mahşer Kahverengisi
Nefesinde doğuyor güneş ve
Nefesimde batıyor gizlice Ayyuka çıkmış serzeniş dalı şimdi O hatıralar o güzel günler Sırra sitem basmış bir kadın Usulca kayıyor ellerimden,tutamıyorum Sürüklüyor beni şavkının ipiyle boğazımda Boğazımda elvedasına düğümleniyorum Güllerden alırdım kokusunu Kokumu tenimden alamasa da Tutamıyorum bir cehennem can evimde harlanıyor Kayboluyor bir “dilber-i rana” Gözlerim yine ona kanlanıyor Ciğerlerim dumanlanıyor ona Bir kanserin eşiğindeyim şimdi Kan-seriyorum yoluna Tutsaklarımda bir kuş Kanatlarındaydı manzaram Ve o ürkek ve o kırılgan Bin şehir hayrandı ona, Bin şehir hayran Yalnız benim sanmıştım Uçmadan önce yuvadan Tutamıyorum iç çekişim hüznümde çığlaşıyor O son haykırışım Ve o son devam, Kendini başka dertlerin dermanına adıyor Tutamıyorum İkincisine zafer de diyebilir bir kez yenilenler, Ama “tesadüf-ü müstesna”, ölenler dirilmezler Fışkırmazlar mahşer kahverengisinden bir çınar gibi Gökyüzünün mavisine erişmezler Gidersen demiştim,gidersen Kemiklerim kahverengilerde çürürdü Keza uyumak olmazdı bu kez adı karanlığın Tutamıyorum cellatım olmak istiyor kadınım Elinde bir suikast kılıcı Sapladığı yerden puskuruyorum Dokularımdaki aşkın tepkime artıklarını Nefesinde doğuyor güneş ve Nefesimde batıyor gizlice Ayyuka çıkmış serzeniş dalı şimdi O hatıralar o güzel günler Kilim kilim eski bir duvara serilmişler, Ağır bir sıcaklık olmuş her zerresi Pırlantalar aydınlanırdı gözlerimde, Gözlerim elmasın ışıltısı Şimdi kırmızıyla yeşil karışımı bir renkte ve Bu renk bana hiç uymadı Kuş bakışı bakıyorum şimdi aşklara Kalbim büyük ölçekli yalnızlık haritası Deltalarımda koşuyor küçük bir kız Minik ellerinde dev fırtınası Duramıyorum savrulup gidiyorum yitik surlara Susuşlarında haylaz bir işkence İstifleriyle kaçıyor sabırdan Ve bir yumruk olup iniyor sözleri Tutamıyorum, deli gibi bana bilenmiş bilekleri |
Gönlüne sağlık.
Kutlarım.
Selamlar...