Övünmeyiniz! Hem topraktan yaratılmış, hem de toprağa dönünce kendisini kurtların böceklerin yiyeceği insanın övünmesi neye yarar. HZ. EBUBEKİR
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Anneler...
hasan cemal erol
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 3 yorum · 1014 okunma
Anneler...Ne zaman ayrılmıştı yanından yavrusu Ne zaman düşmüştü bir aslan payına Belki dere kenarında su içiyordur Ürkek bakışlarla çevreyi süzüyordur Annesinden öğrenmişti tüm bunları Papatyaların gelinciklerin üstünden Zıplayarak kaçmayı Ve hayatı Ve kavgayı Ve aslanları Ama yetmemişti işte Başaramadı yavru ceylan Çevirdiler dört yandan Hırslı genç dört cengaver aslan İlk avlarıydı onların Ceylanın ilk kaçışı Ne zaman ayrılmıştı yanından yavrusu Ne zaman düşmüştü ölümün soğuk kollarına Belki bir yerlerde hala top peşinde koşuyordur Belki denizin birinde hala taş sektiriyordur Annesinden öğrenmişti yavru insan Kırmızı ışıkta durup beklemeyi Yeşil yanınca karşıya geçmeyi Ve gülmeyi Ve özlemeyi Ve otomobilleri Ama yetmemişti işte Başarmadı yavru insan İlk kez araba kullanan genç delikanlı hızla geliyordu Bıyıkları yeni terlemiş hırslı delikanlı hızla geliyordu Gündüzün üstüne karanlık dökülünce Anneler yitirilmiş yavrularına ağlıyordu Ağladıkça ne ormanların kanunu değişiyordu Ağladıkça ne insanların kanunsuzluğu bitiyordu |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Anneler... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 13.2.2008 11:33:26
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1014
Yorum
: 3 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Anneler yitirilmiş yavrularına ağlıyordu
Ağladıkça ne ormanların kanunu değişiyordu
Ağladıkça ne insanların kanunsuzluğu bitiyordu
çok güzel bir şiirdi tabrikler kaleminiz daim olsun
selam ve dua ile,