Ağzı Bal Yer Hecelerin
sere serpe yatıyordu gölge de
güneşi süzerken kara gözleri karaydı huzur arıyordu papatya yaprağında yeşil bir dal kopardı gülden dikenli öptü kokladı çarpıldı rengine güneşe koştu batarken çocukluğunu saklıyordu küçük gözleri ve yüzünde acı bir çığlık attı yırtıldı karanlık gecenin orta yerinde yıldızlar ve ay martılar üşüştü çığlık çığlık düşler çığlık çığlık arzulanan güneş geç doğmuşsa da ısınır yürek ateşe düşer ağır aksak anılar canlanır usunda kelimeler yetmez anlatmakla bitmez gençlik anıları ilk heyecan son yaprak düşer elinden filiz verir her geçen gün ekinoksla başlayan bahar çiçekler açar renk renk incitmeden koparılıp sunulur sevgilere dolaylı anlatılan cümlelerin ardından ağzı bal yer hecelerin 14-12-2014 cemal karsavran kültür çağlayanı 42.ci sayı... |