Gardiyan
Sen bir infaz memuru bense bir mahkum olsam
Tutuklu kalsam sen de yüreğin hücrem olsa Ömür boyu nöbette Yanımda kalır mısın Müebbet gecelerim sevgi dolsa aşk dolsa Git desen de gitmesem Çekip de vurur musun? Gel de şeytana uyma Uyup da sakın vurma Etme bana bunu yapma gardiyan Hele bir bak umudumun mertliğine Simsiyah gözlerinle delip geçtiğin bu gözler Sana bakıyor Sen oluyor zindan gecelerde Çözme Çözme kelepçemi... Bir daha Bir daha yemin etme Şikayet edip kalabalıklardan Gitme Tut nöbetini hücremin Bırakma beni Ne olur, ne olur etme... Ben yol kıyısında unutulmuş bir adamken Madem ki tutukladın beni Acılar ve kaygılarla bırakma Kaç mahkumiyet vardır adı umut olan Belleğime demirlendin sen Yüreğime demirlendin sen Yok böyle naif bir pranga inan... Ellerinin utancını Gözlerin silsin Ateşli şafaklarda acımız dinsin Aklımı karıştıran gücün Aşka yol versin ki Rengarenk gök kuşağının keyfini sürelim Sonsuza kadar Sonsuza kadar kalayım yüreğinde Sonsuza kadar kal yüreğimde... Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN |