niyedir bu ahkam
unutup mekanları oturur oldum satır başında
uğruna üryan kalan yüreğim ile zamanları yaşar oldum kelimelerden kurulu aşkın cümle varlığında rabıtası hasret olan lisandı kalem, kelamda kavuşmaya tenezzül etse gözde ki yaşın ayraçlığı vaktin olduğuna ispat sunardı sualler başka suallere doğum oldu bir döngü kuruldu ve haleti ruhiyemin bu vaziyete cevapsız kalışı sessizce yaşanacak azabı ömrün yürürlüğüne koydu oysa istenen tek şey tek hecelik mevzuatı bir yaşamaktı lakin istenen olmadı ölçüsü hüzün olan duyguların zanlısı idim artık ve bu yargılanma gidişinin tecelli olduğu geceden beri aynı ahkama beni hapsettikçe etti belkide bu, yüreğimin bekleyişe müebbeti idi |