2
Yorum
4
Beğeni
4,5
Puan
1742
Okunma
Dünya ile beraber dönmüştüm boşluklarda,
Deryalar ile karşılaşmış, yine de sıkılmıştım,
Seni de Güneş sandım sonra, bir kez döndüm etrafında!
Döndü dünyam, dündü başım!
Sen Güneşim değil, geceleri yol gösteren Ayım bile olamazdın oysa,
Gündüzlerimi değil, gecelerimi aydınlatsaydın yeterdi,
Korkarım gecelerden, korkarım kendi kendini yiyen Ay’dan,
Ben de kendimi yiyorum, tüketiyorum.
Işığım sönük, Dünya’ya mahkûmum!
Yoruldum!
Kendime döndüm, Dünyama döndüm,
Bıraktım ışıksız Güneşlerin etrafında dönmeyi.
5.0
75% (3)
3.0
25% (1)
Cevap Yaz
