Dalgınlığım Sensizliğin SokağınadırHani insan dalar kimi zaman Dalarda uzanır ya bildiği Ya da bilmediği uzaklara Bende öyleyim be Hasret sızım. Her dalgınlığım Gözlerinle aydınlanan Kokunla mislenen Sokağında eriyor yalnızlığım. Her adımımda kurşunlar yağdırıyorum Sensizlik mubdelası anlarıma. Yerlere bir düşüşleri var ki görsen Göremesin ki.. Çünkü sen henüz geliyor oluyorsun Sensizliğime. Kış alışkını yüreğimin ürkek adımlarıyla Arşınlarken sokağını Hasret bahçelerinden Bahar kokuları esiyor tenime Ve; Hayatın güzel yanlarını anımsıyorum. Yokluğunda çirkinleşen ömrümde. O an işte,işte o an ben Sensizliği Kaldırım taşı gibi seriyorum yollarıma Olanca hıncımla ezip yürüyorum. Haaa; Bu sokağa gelişlerimde Bazen saat gece yarılarını vuruyor Pencerenden her baktığında Gözlerin çoban yıldızım oluyor Ben yolumu görüyorum…. Gülüm ya.bazen o yandan bu yandan Hüzün köpekleri çıkıyor yollarıma Isıracaklar güya,. Çok korkuyorum ha Yüreğimde biriktirdiğim hasret taşlarım oluyor Ellerimde Hani sen varsın ya bu seferin sonunda Güzel gözlerine dokunmak var ya gözlerimle Taşlıyorum onları Merak etme bi şey olmuyor Kurtuluyorum. Kurtuluyorum da; Ölsem be gülüm Ölsem diyorum Sensizlik ellerimde Yine ıslak gözlerimle Daldığım yere dönüyorum…. |