ÖZLEDİM
Siyah beyaz resimlerde rengarenk çocukluğumu arıyorum
Ölümün,acının ,ihanetin ne olduğunu bilmediğim günleri Kış sabahlarında,sobaya atılan odun sesini, Sobanın üzerinde kaynayan çayın kokusunu, Yaylı divanda miskince gerilişimi...... Sokak kaldırımında beş taş oynayıp Kazandığımda arkadaşımın cilalı taşını almayı, Loş apartman boşluğunda evcilik oynayıp Annemden gizli evden kapkacak aşırmayı... Hasan amcanın,demir kepenkli, hıncahınç dolu bakkalını, Leblebi tozu yiyip , gözlerimden yaş gelesiye öksürmeyi Okul kitabımın arasına fotoroman koyup,ders çalışıyor görünmeyi. Sabahları kardeşlerimi yatarken görünce,okula gitmenin nekadar sıkıcı olduğunu düşünüp, karnım ağrıyor demeyi, Babamın yazlık sinemaya götürdğünde,kola içicem diye sevinmeyi. Günübirlik gittiğimiz halk plajında, denizanalarını mıncıklamayı Pazar günleri kovboy filmi eşliğinde kahvaltı edip pazar konseri başladığında isyan etmeyi Yaramazlık yaptığımda anacığımdan yediğim terliği Ben çocukluğumu özledim Masumiyeti Samimiyeti Yarın ne olacak korkularından uzak Kardeşlerimle bir yatağa sığışıp sessizce gülüşmeleri Ben çocukluğumu özledim... |