ANNE
Dört mevsim boyuydu yağmurun yaşın
Eller hep güldü sen gülmedin anne Bir günden bir güne çatılmaz kaşın Sevgi nedir tadıp bilmedin anne Bilmem nasıl kader nasıl bu yazın Eller gibi çalmaz hiç gönül sazın Ne bahar ne kışın dinmiyor sızın Gözünde yaşını silmedin anne Sen bu dertli ömre hep boyun büktün Ağlayıp gözünden nice yaş döktün Dağ gibiyken viran oldunda çöktün Acı çile çekip bıkmadın anne Hep sende bitmeyen dert bitmez telaş Gözünde nem yüreğinde dinmez yaş Hayatın çileyle dolu hep uğraş Yüreğini nara yakmadın anne |