5
Yorum
7
Beğeni
4,9
Puan
1258
Okunma
Dökülüyor sezsizlik yavaş yavaş
Her bir yanı uğultular sarıyor bahçemde
Sonra,
Bir yaprak düşüyor ağaçtan
Gözyaşlarımın usulca aktığı son çehrede
Yoksulluk seyrediyor o eşsiz manzarayı,
Ardından çaresizlik adım adım yaklaşıyor
Rahatlığı yüzlerinden okunuyor ikisininde
Üç günlük dünyada bizden alası yok diye diye
Gitme vaktidir diyor içlerinden biri,
Gölgeleri belirerek yürüyorlar arkalarına bakmadan
Nasıl bir şehirdir bu Ey yalnızlık!
Seninleyken bile sensiz yaşıyor bu zaman...
5.0
88% (7)
4.0
12% (1)
Cevap Yaz
