Gittin.
Ölümünden öyle çok korkardım ki
geldi işte başıma
ben o okadar güçlüydüm ki
bu kez dur diyemedim sana
engelleyemedim gidişini
bir hastalık aldı seni benden
Oysaki canımdın,kanımdın,nefesimdin

seni alıp giden benide almalıydı
sensiz yalan,yanlış bir hayata bulaştım
çıkaramadım ayağımı
kendi ellerimle boynuma bir ip doladım
sen yoktun.



Biliyormusun?
ben yokluğun da hep acılarla tanıştım.
gittiğin gün sustum ,yuttum bütün acımı
konuşmadım hiç yemedim,içmedim
sonra öyle bir açıldım ki kimse susturamadı beni
hani hep güçlüydüm ben?
hani kolay kolay yanmazdı canım?
şimdi anladım.
herkesin bir acı noktası varmış
herkesin bir can noktası varmış
basıldımı o noktaya
kan durmaz,insan hep ağlarmış



İşte senin gidişinle
kanım durmadı,gözyaşlarım durmadı
aktıkça aktı yıllarca
halada akıyor
gözlerim seni arıyor
nerede senin o çok sevdiğin turuncu pjamaların?
seninle birlikte mi gömüldü?
seninle birliktemi yok oldu ellerimden?

son nefesini verdiğinde yoktum yanında
öyle yanıyor ki içim
meğer nasıl işliyormuş hayat
Ben orda elimde kağıt ,kalem tutarken
sen hayata son nefesini veriyormuşsun
ne değişikmiş meğer hayat
her insan başka başka zorluklarla
göğüs geriyormuş hayata
her insan her saniyede, her dakikada
başka başka yaşıyormuş hayatı



Seni son kez göreyim diye atladım motora
caddelerden hızlıca canımı düşünmezcesine geçtim
o an kendi canımda yoktu aklım da
tek düşündüğüm ya sana gelemezsem de kader beni de alırsa
o kadar çok korktum ki
yetiştim.



Görmek istemediğim bir tabloya bile gidebilmek için
dua etmek ne zordur bilirmisin?ne acıdır.
ben ettim.
Son nefesini verirken görmek için
çok sevdiğim için dua ettim
son kez dokunabilmek
deyebilmek için tenine
ben senin gidişinle yok oldum hayattan
tek başıma kaldım sanki dünyada
okadar yalnız hissettim ki kendimi



Doğduğumdan beri göz göze el ele olduğum kişi
yok oluyordu artık benden
bir daha gelmemek üzere gidiyordu habersiz,sonsuzluğa
sonsuza kadar gidiyordu benden
feryat figan ağladım
gelmedin geri,gelemezdin,gelemeyeceksin
biliyorum
ama bil ki ben seni çok özledim
hiç unutmuyorum.



Birgün kavuşacağımız günleri bekliyorum
yokluğunda öyle böyle bir hayatım oldu
evet bu kez ihanetliyim sana
ölümden korkuyorum,yanına gelmekten
olsun ben yinede zamanın da ulaşmak istiyorum sana
umarım görüşürüz birgün
gerçek hayat kimbilir nasıldır orda
merak etmeyede korkuyorum
o kötü günleri bir daha anmaya
Biliyorum birgün buluşacağız
hepimizin sonu işte orda..