AYRILIRKEN
Yarın sana gelince, bakma sakın gözlerime
Belki yalan söylerim , inanma sen sözlerime. Yalnız ben konuşayım, sakın cevap verme sen, İstersen hiç bahsetmem geçmiş günlerimizden. Saçlarınla oynarken kızarmasın yanağın Sakın bana bakarken titremesin dudağın. Sessiz sessiz akmasın sakın o göz yaşların, Sakın ha..! Dağılmasın bağladığım saçların. Hiç kendini zorlama bir şey söylemek için, O güzel temiz kalbin, yanmasın için için. Ayrılık busesini alırken ben söylerim, Kulağına eğilir, sana “ELVEDA” derim. O anda ruhlarımız acı çekip inlerken, Gözlerimiz konuşup, kalplerimiz dinlerken, Başını göğsüme koy, bir an öyle kalalım, Sonra bir şey demeden, sessizce ayrılalım. Abdullah Soylağ / 1962 |