Bir sonbahar akşamıydı gözlerine daldığımda,
Kar beyaz kristaller dökülüyordu gökyüzünden ufuklara,
Kalbimde sensizliğin, avucumda sessizliğin acısı vardı.
Öyle büyüktü ki sevgin..
Bitmez diyordun,
Bitti işte !

Gece ayaz, üşüyorum, yalnız semalarda,
Gözlerim kan ağlıyor sonsuz rüyalarda,
Ayın yüzünde tenin, güneşin yüzünde sıcaklığın vardı.
Öyle büyüktü ki ateşin..
Sönmez diyordun,
Söndü işte !

İsyan etmek ne fayda taş duvarlara,
Artık umutsuzluğu da ekledim dualara,
Yerde acı sözün, gökte güzel yüzün vardı.
Öyle büyüktü ki umudun..
Tükenmez diyordun,
Tükendi işte !

Günler çabuk geçer üzülme hiçbir zaman,
Kalbim alabora oldu kapladı her tarafı duman,
Aynalarda hasretin, duvarda resmin vardı.
Öyle büyüktü ki rüzgarın..
Dinmez diyordun,
Dindi işte !

Bol yıldızlı gecelerde kapattın perdeyi,
Farkında olmadan kaybettin her şeyi,
Kalpten dünyamızda bir ben, bir de sen vardın.
Öyle berraktı ki sevgimiz..
Kirlenmez diyordun,
Kirlendi işte !

Hayat senaryosunda belkide son rolümüzü oynadık,
Kendi kuyumuzu kendimiz kazdık,
Elimizde bir hüzün, bin mutluluk vardı.
Öyle parlaktı ki her şey..
Kararmaz diyordun,
Karardı işte !

ALİ İHSAN KARABIÇAK