Yeksan olmuş saçların hangi cümlede yitmiş bir özneydi,
Geçmek bilmeyen saatim buğulu bir büyüydü sabrımı sınayan,
Takvimler açılırken yaprağından, Haziranı gösterdi sevdanın doğuşundan..
Bakışları kanatlarımdaki hava boşluğu gibi hem serin hem de derindi,
Yak mumu eriyeyim titreyen ışığında, ılıman iklimin karı gibi..

Kurumuş yarama bir kez değsin sesinin rüzgarı, söküp alsın kabukları,
Efsane sevdaların ufkundaki duygu tüneli gibi dirençli artık dağlarım,
Binlik pazıla dökülmüş bir tablo gibi toplanmayı bekler sevda kırıntıları,
Yuvama dişi kuş ol ki şal gibi örtülsün boynundan yüreğine dualarım ..
Mahzun duruşuna pervane olayım, vapurun süsü Martılar gibi..

Nevruz ateşi gibi baharı müjdeliyordu bana hep uzaktaki yar,
Sen harladıkça ben pervaz oldum buruk yarana iyileştirircesine,
Bana küssen bile bozulmayacak yüzündeki kızaran o kocaman nar,
Mesafelerce buharlaşıp çoğaldı bulutlar, sen yağıyorsun içime yerleşircesine,
Garip gönlüme bahşettiğin tatlı hislerin cevheri gibi..


ALİ İHSAN KARABIÇAK