KADERİMİZ BİR
Doğmuştu içime gözlerine bakarken
Çakmıştı bana selam hasret kalacağım Ellerim ellerini özlemle tutarken Ayrı kalacağımızın işaretiydi fark edemedim. O eller ki tutuşamadan yanan Bu yürekler ki doluyken kanayan O gözler ki bakışamadan sönen Bu dudaklar ki konuşurken susan. Kader mi bu alın yazısı mı gelen Yıkılır her an üstüme-üstüme dünya Ben enkaz altında kaldım sanmışken Ruhum muş bedenim içindeki enkaz. Gerçek mi bunlar yoksa bir rüya Biz birbirimizi seviyorduk güya Bize görülen bunların hepsi reva Bu yaraya olmaz hiçbir ilaç çare. Yolumu ederim yoluna yoldaş Gönlümü gönlüne yaptım gönüldaş Ömrümü koydum ömrüne ömürdaş Hasretlerimizi yaparım kardeş…. MEHMET ALİ ERDEM SAKARYA |