Şubat 2000 Türkiye gazetesinde bir ilana gözüm takıldı. Bir dergi 17 Ağustos 1999 depremi konulu bir şiir yarışması düzenlemekteydi. Bu şiirimle yarışmaya katıldım. belirli bir süre sonra askere gittim. daha sonra bu dergiden aranılıyorum annem askerde olduğumu söylüyor. sonucun ne olduğunu öğrenemedim.
belkide dereceye girmiş olabilirim.

saygılarımla...

Kimini uykuda vurdun, kimini düşte
Kimini sokakta koydun, kimini kışta
Ana yavrusu için etmezmiydi bin secde
Ayırt etmedin, hepsini bir düşürdün bu derde.

Biri feryat ediyor kurtarın beni diye
Biri ağıt yakıyor yarab yavrum nerede
Hepsinin evi barkı yıkılmış zelzelede
Ayırt etmedin, hepsini bir düşürdün bu derde.

Bir ana kuzusunu deprem almış götürmüş.
Ana baba umudun belli çoktan yitirmiş
Damları üstlerine kefen gibi örtülmüş
Ayırt etmedin, hepsini bir düşürdün bu derde.

Son nefesim de kaldı, göçük altında benle
Gömemediler beni bembeyaz bir kefenle
Azrail çoktan ayırdı ruhumu bedenle
Ayırt etmedin, hepsini bir düşürdün bu derde.

Sevdiğimi son defa görmek nasip olmadı
Kurduğum hayallerin hepsi vuk-u bulmadı
Dünyadan göçüyorum artık gücüm kalmadı
Ayırt etmedin, hepsini bir düşürdün bu derde.

Ortalığı bir koku bürüdü, durulmuyor
Ölenlerin sahibi kim diye sorulmuyor.
Kurtaranlar umutlu bir türlü yorulmuyor
Ayırt etmedin, hepsini bir düşürdün bu derde.

Yarabbi bu nasıl imtihandır böyle
Taş altında baş yatıyor kasabada köyde
Kimileri teselli aramaktayken meyde
Ayırt etmedin, hepsini bir düşürdün bu derde.

Bedrettin ARSLAN