İKİLI BİR KONUŞMA
Dört bir yandan sardılar
Kestiler yollarımı Bir punduna getirip Bağladılar kolumu Ellerim kelepçeli Kırdılar her yanımı Önce şöyle düşündüm Delimi yoksa bunlar Sonra baktım değiller İhanete meyil var Sordum size nederler Sen ne dersin bilmeyiz Bize uşak diyorlar Cahilim bilemedim Kime uşaksınız dedim Bizde bilmiyoruz ki Enperyalist mi ne derler Şimdi düştü jetonum Ondan mı sızlattınız Kemiğini atamın Biz sana vuruyoruz Atanı tanımayız Senin işin bir bitsin Onada vuracağız Demek siz de ölmedi Diyorsunuz atama Öldüğünü biliyoruz Fikirlerine kızıyoruz Bizde onu bulamayınca Sizlere vuruyoruz Milyonlarca var benden Nasıl durduracaksınız Hadı siz uşaksınız Ne oldu bu millete Onlar neden tutuldu Bu köhnemiş illete Düşüneni sevmeyiz Sen düşünme dediler Biz o işi biliriz Suyu baştan keseriz Biz muradımıza erdik Dünyaya mesaj verdik Onlara şöyle dedik Korkmayın bu türklerden Biz onları durdurduk Düşünenlerini öldürdük İnsanlarını böldürdük Gülmeğen asık yüzünüzü Böğlece biz güldürdük Büyük bir alkışı Hak ettik sanıyoruz En kısa bir zamanda Buraya bekliyoruz Kimi bekliyorsunuz Zaten burdalar işte Bildiğin gibi değil Para lazım bu işe Onları ortak ettik Kültür miras ne varsa Uygun olan zamanda Böleceğiz inşallah Sakın yapmayın deme Keseriz o dilini Benden size son ikaz Olsun yine uşaklar Onlara kanarsanız Avucunuzu yalarsınız Size zırnık vermezler Hepsi onların olacak Işler böğle giderse Birde bakacaksınız Ne iş var nede aş Ülke elden gidiyor Bakınız yavaş yavaş. |
Kutluyorum güzel şiirini ve duyarlı yüreğini.