Hasret!
Hasret!
Gözümü kapatıp, hayaller kurdum, Geçmişle bugünü düşündüm durdum, Dünü andıkça mutlu olurdum; Kerpiçten evimin, temiz sofası, Sekide ekili; sümbül, akşamsefası, Yıldız, karanfil, gülün âlâsı! Yeşilin hası, insana kan veriyor, Toprak ana herkese can veriyor! Eski günlerde, sevgi bulurdum, Samimiyet ve hürmetle mutlu olurdum! Kazım Öztürk 26 Kasım 2014 |
Mükemmeldi haz aldım okurken
>Yüreğine kalemine sağlık hocam
_________________________________________Saygılar