Hiçlik Makamı




"bir gök yüzü düşün
beni maviliklerinde boğan"





doğurganlığın bittiği yerde
ıssızlık başlar
önce isyanlar palazlanır
hüküm giyer geceler
sonra ya yama vururlar insana
ya da deli gömleği biçerler


soluklandığım yer
tanrıların güzergahına yakın
babam hep derdi
ateşin gazabından kendini koru


köklerim dibinden
ağaçlar kökünden budandı
geriye yaprakların ahuzarı kaldı
mevsimler dona durdu sabahları
hoyratça tüketilen yıllar
hadım edildi çığlık noktasında
sukûta erdi
benim sessiz fırtınalarım


sorsam kâr eder mi
bundan böyle
hava çoktan kararmış
hani benim gençliğim nerde


hani dağ yamaçlarında açan kardelen
umut vadederdi
hani benim boynu bükük gelinciklerim vardı

hepsi laf-ı güzaf

yandaşım olduğunda aynalar
denk gelir, yanaşır mı bilmem
köhne kasabaya
güvertesi sular altında bırakılan gemiler
daha fazla kıyıma uğrar mı
içimde kavruluyorken çöller
toprağın muhtaçlığı kirpiğimdeki damlaya
dışımda paramparça savruluyor küller
iflah olur mu şiir
albatros vazgeçer mi rüzgarın şiddetinden
iki yakası darboğazdayken
bozulur mu kurduğum cümlelerde
ettiğim en kutsal yeminler...














[sevgi batbay özçelik]

aklımın "üşütüklüğüne" bakma sen...



derindir yırtmaçlarım
engin denizlerde yol alır
yüreğimin sesinde
çizerim rotamı ben.









[sevgi batbay özçelik]