Ölüm-Kalım Sahnesi
Hayat bana uzakken yattım secdeye
Sabahlara kadar yalvardım Rabbim’e Gözlerim kan ağlar, sızlar, usanmaz Bir karanlık çöktü, ömür sanki sahte Baştan verilmiş bir karar var Tutulmayan sözler tutuldu güneşe Gecenin bir vakti gönderilen vahiy Bize emanet, verilmiş Ümmete Sarmış dört yanımızı şeytan Sapmış yolumuz hiç bilinmezlere Kanmış ya kalp bir defa Su serpilmez mi yanan gönüllere? Ölüm uykusunda yatağım serilsin Kabe’ye Affına sığınırım ALLAH utandırmasın kimseye Bedenim usulca serilsin en dibe Zamanı olan sussun, konuşan oldu virane... Tahtalı köyden kovulmak acayip belkide Hiç görmediğin ruhlar gezer tozar sahnede Oyun bitti rolü tükenen arka perdeye Diğer oyuncular son satırına eklesinler tek cümle: Yaşamın ötesi olmaz bu sahnede Oynamak isteyenler 2. perde ahirette... |