ÇIK GELDün gece bir kadeh içinde şiir içtim, Resmine bakıp, bakıp sarhoş oldum, Aktım senin dağlarından ırmak oldum, Terim karıştı sularına deniz oldum. Sen yokken bir gül gibi hep soldum, Geceyi sabaha karşı aşk diye soydum, Taşı sevdim alıp koynuma koydum, Meğer ben seni ne çok sevmişim. Kafam dumanlı kalemim şiire küskün, Özlemin içimi yakıyor,bir çıkıp gelsen, Açacak balkonumdaki küs çiçekleri, Hadi adamım kucağında şiirle çık gel. GÜLŞEN ÖZTÜRK |