BİR MADENCİ ŞİİRİ
Ben böyle taşlar altında kalmışsam
Yanlız ışıksız ve arkasızsam Bir çukurun içinde cansızsam Verilen selada isimsiz Yaşarken değilmiydim kimsesiz Çıkarmayın hiç yeryüzüne Hiç bakmadınız ki yüzüme Korkarım Vallahi utanırım Siyahım Beyaza dokunamam Kirletirim kirlenirim Anlımızda bu yazı Düşlerimde beyazı Kirli ellerimde okunmayan bir yazı Alın artık alın benden beyazı Yüzüm taşa benzer benim Taş dediğin yüzüme Ellerimle kucaklayamam bir gökyüzü Terim düşer herbir taşa Başımı yine yaslarım taşa Annemin avuçları gibi İki yetimin gözünde candım İnandım Bağışlayın insandım Yolum belli Sonum belli Başımda yine bir taş Arkamdan birkaç damla yaş Dedimya içimizden geçer karanlık Demir raylar karanlığa iner Acılar hep karanlıkta diner Yeryüzü bize karanlık İçinizde kalsın aydınlık Kapatın ışıkları Işıksız bir dünyaya inamayın Dünyayada asla inanmayın Ben hiç bakamadım aynaya Ya siz Neyse Nede olsa isimsiz Yerin altındaki suçlu Yerin altındaki borçlu Şimdi ödeştik Yeryüzüne hep yabancıyım Ben şimdi yine iniyorum Ve bin şimdi Şimdi gidiyorum... celal keklikci |