Kobani Değil İnsanlık Düşüyor
Taş atabilmekti çaresizlik, füze atana
Tek dertleri ihanet etmemek idi vatana Beddua etmişlerdi analar, bu şehri yakana Kobani değil insanlık ağlıyor. Nasıl demiş ecdadımız, alma mazlumun ahını Kim engelleyebilir, yetim çocuğun vahını Kibre düşme elbet sen de kaybedersin tahtını Kobani değil insanlık düşüyor. Utanmadın mı, sokakta derken "Save Kobani" Eve gelip, çöpe atarken o kadar ekmeği, Sen de attın, bilmeden kobaniye son tekmeyi Kobani değil insanlık düşüyo. Birileri korkuyordu, düşürmekten tacını Kobani mi, Urumçi mi daha sayayım kaçını? Türkiye giderdi, yetimin tüm ihtiyacını Kobani değil insanlık düşüyor. |