Anama Ağıt
Çarşafa girince kocaya gittin
Yırtığı yamayıp söküğü diktin Yokluğu yaşadın çile’yi çektin Rahat gün görmedin ona yanarım Bulaşığı küllü suyla yıkardın Çamaşırı kol kuvveti sıkardın Hamurdan, zahre’den hergün bıkardın Sefa’da sürmedin anam yanarım. Şimdi evlerde deterjan matik Çamaşır, bulaşık tam otomatik Hanımdır eteğin olmayan fatik Çile’li ömrüne yanar ağlarım. Kurudu güllerin bozuldu bağlar Hatıran içimde sel gibi çağlar Sazım figan eder telleri dağlar Hicranla bir kadeh atar ağlarım Son arzun görmekti Kabe’yi hacı Ölünce paslandı o ekmek sacı Çıkmadı içimden bu derin acı Bağrıma taşları basar ağlarım. Toprağın bol olsun, mekanın cennet Hayatta kimseye etmedin minnet Her zaman anarak okurum rahmet Başında bir ağıt yakar ağlarım. Av. Vecdi Subaşı |