Biçare Aşık
Sevse öyle ki
Ve biri göz yaşlarına boğulsa. Öylesine kocaman düşleri olsa biçare aşığın. Sadece şiirler yazsa Sussa hiç konuşmasa. Ve bir gün Yaşamın sevecenleşen kolları arasında, Nazlı bir gelin çıksa karşına. Aşkı kılı kırk yararak dosta düşmana Sunsa biçare aşığa. Korkar mı yüreği kuşku duyar mı aklı? Yoksa Biçare bulunur mu yeniden sevmeye Aşk tek midir? Dahası yok mu? Nasıl ayırt etmeli doğruyu eğriden? Nasıl apak bir dünya kurmalı yeniden? Evrende Aşk cennetleri varsa eğer Nerede? Ne çok çiçek var yer yüzünde Dokunmaya kıyamazsın. Birini koparırsan aşkı anlamazsın. Bir şair gözüyle bak istersen. Yüreğin desen desen. Biçare aşık ki Kızılkara güller cennetindedir. Gün ışığında ansızın selamlar onları. Geceyse güller düşündedir. Rüyalarına yeter varlığı. Her daim mevsim bahardır Biçare aşığa. Odalar dardır Biçare aşığa. Sesini duyan var mı? Tanrı karar verince yaratmaya. Bir müddet sonra aşkı da yarattı. İnandı biçare aşık Tanrı’ya. Sevmek istedi inançla Doyasıya. Ki fısıldar sevda sözlerini Duyan olmasa da. Kim bilir ya ay, ya da güneş Belki bir gün görür onu. Aydınlanıverir yaşadığı ada. Yalnız geceler/Kuşadası/21Kasım2014 Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN |