Sükutumun içinde çay mahreçli bir misal.
Erguvan mevsiminden yadigardır gülüşü.
Buğusunda naz tüten efsane renkli masal.
Albeni sağanağı billur cerenler düşü.
Kirpiğinin gölgesi gönle vurur her mevsim.
Sükut demi dudakta gül usareli bir im.


Gamzesi ay ışığı aydınlığı gözümün.
Berrak kelimelerin menşei dudakları.
Başı ve sonu her dem adı olur sözümün.
Onu anlatır bana şehrin sevda takları.
Kirpiğinin gölgesi gönle vurur her mevsim.
Sükut demi dudakta gül usareli bir im.


Elif inceliğini bahşetmiş ona hilkat.
Çayın billur haline esin olmuş rüyası.
Ona olan tutkumuz masal değil hakikat.
Nice demden beridir gönlümüzün o/yası.
Kirpiğinin gölgesi gönle vurur her mevsim.
Sükut demi dudakta gül usareli bir im.


Hazan mevsiminde haz zarafetin timsali.
Konuşması su gibi ve lekesiz dupduru.
Yok bu cihan içinde benzeri ve emsali.
Ondan bahsedilmeyen şiir yavan ve kuru.
Kirpiğinin gölgesi gönle vurur her mevsim.
Sükut demi dudakta gül usareli bir im.
Ankara, 21.11.2014 İ.K