KİMSESİZ GÖKYÜZÜ
Şu gökte bir tutamlık arşı
Felek tutup elediğinde Bir Kurt uludu Ay’a karşı Kimsesiz bir dağ eteğinde. Gecede zifiri mavilik Ay şavkını yere vuruyor. Yıldızlar yitik, ışık silik Felek bize oyun oyunuyor. Kızıldan kopmuş hilalden Ak Renkler ahenkle sevişiyor. Çevir başını göklere bak Yıldız yıldızla dövüşüyor. Gökte matemli nice izler Felek nefretini kusmada. Dağları bürür kirli sisler Ay yerlere inmiş susmada Geceler bize sır anlatır Düşer kalplere hicran; sızlar. Kalp kalbe düşman, hep aldatır Ağlaşır kara gözlü kızlar. Şu gökte bir tutamlık arşı Felek tutup elediğinde Bir Kurt uludu Ay’a karşı Kimsesiz bir dağ eteğinde. .............. K.Kurultay |