Araf
Nerde tamam dediysem orda eksik rüzgarların mevsiminde kaldım
Bir gülüşün içine gökyüzümü kondurduğumda sağanak sağanak kaybolan yıldızlar devrildi hayatımdan Sabahın güneşine küs dünlerden toparladığım karanlıklarımı bir rıhtımda dalga dalga devrilen yarınlarımdan oldum Bir ele uzanan hayattan el olarak uzaklaştım aslımdan uzak ne eskiyim ne yeni araf çaresizliği Kader denen çizginin silinmişliği acıtıyor içimi ne yazıya isyanım var ne silinmişliği kabulüm. bthnbnl |