Düş misali
Belkide henüz doğmadan ekildi minik Çınar içime
Ruhumla beslendi besbelli Ben Büyüdükçe o Büyüdü Ara sıra kırıldıkça ben o her kırgınlığa bir dal kopardı Zaman ruhuma ne kadar çok Yük aldırdıkça Kırılıp kuruyan dallarım çoğaldı Ne kadar çok tebessüm verdikçe Güneş ay Yeni filizler yeşertti ruhum Şimdilerde devasa bir Çınar var içimde Yükseldikçe yeşeren Köklere indikçe kırıkları olan ve acıtan Kazandıran Mutlu çok umutlu Çınar Kırıklar sarı semalar yeşil umutları mavi Kanı kırmızı Göğü bembeyaz kuşların kanat çırptıı Güneş’i Gülen Ay’ı sinsi bir tebessüme bağlanmış Yıldızları maviyle dans eden zaman Her Düş gerçeği giyer üzerine Gökkuşağı misali... |