[ kalin ben cocuklugumu sevda yollarinda kaybettim
cebim deki oyunlari ellerimdeki yaralari
sevdigim senin uruna terkkettim

adini hic bilmedigim sozlere
goz yasimi doktum
yerlere dustugum icin degil aglamam
oyuncaklarimi kaybettim icin degil

ne oldugunu bilmedim daha once hic tatmadigimn
duygular var icerimde goz yasim olup akmak istiyolar

gunesin hic batmasini istemiyorum artik
karanliktan korkar oldum
yine ayni duygular yine gozyaslarim akacak
icerim yanacak tarifi olmayan atesler yakacak

ben daha cocum sevdigim ben daha cocugum
bu aciya dayanmasi guc olacak
ama sen bana geldinde sevdigim
]yamur olup topragimi oksuyosun
sevkatine dayanamyip yasamin tadinda
en guzel ciceklerimi baharla yer yuzune doguyorum
sevdan kokuyo sen kokuyosun gul tomurcuklarinda
rengarenk oluyosun sonra gokkusagi tadinda
bedenimi sariyosun
gun batimi tadinda tum kizilliginla ruhumu okusyosun
oysa gun batimi gecenin dogusudur
ama sen bana yeni umutlar getiriyorsun