ÇOBAN ÇEŞMESİ
İçimde yangını sen söndürürsün.
Yoldan geçen yolcuyu sen güldürürsün. Bazen dağ köyünde.bazen yol üstü. Akıp gidiyorsun çoban çeşmesi. Koyun ile kuzular,içti,suyundan. Kimler geldi,kimler geçti,yolundan. Kimler içti,kana kana,suyundan. Ne yürekler,söndü,çoban,çeşmesi. Seni gördüğümde,her dem ,akar sın. Belki de,hasret sin,ona ağlarsın. Yorulmaz mısın sen,san ki,çağlar sın. Dağın yamacında,çoban,çeşmesi. SELMA MERİÇ |