"Henüz / Uyuyor / Benim / Sensizliğim
Uyanınca / Başlayacak / İçimin / Üşümeleri..."

Üşümek....anlam itibariyle yaman kavram...moda kavram şimdilerde...acı,keder,sancı,özlem,uykusuzluk ve onlarca kelime ve durumu karşılama kapasiteli bir efsunlu kavram üşümek...

sensizlik uyuyor henüz...hele bir başlasın ey sevdiğim...ben biliyorum ki,öyle yaman üşütecek ki yüreğimi...

Muhatap belli...varlığıyla...sevgisiyle...yüreğiyle yitip gitmiş o sevgili...sahi ya...önce *okstaki gib groki durumda kalırız...epey şokta kalırız bir zaman ve ne olduğunu çözmeye...nerelerde kim,ne yaptı?ne söyledi?neden bu hale geldik gibi afaki ve reel sorularla boğuşuruz dünyamızda...içimizde...Ve,sensizlik dediğimiz o yarin yokluğu,yangınlarda kalmış bir insan gibi fırlar dumanlardan,kaostan dışarı...ve,üşümelerimiz başlar...hiçbirşey artık ısıtamaz yardan gayrı o üşümeleri....

babamın rahmetli olduğu günü hatırlıyorum...gündüz derin bir sessizlik ve babasızlığın ruh halinin titremeleri...ya sonra...ya sonra...gece oldu ki,bende bir üşüme...sancı...haykırış...feryat...saatlerce ağladım....sensizlik ve üşümek nedir iyi bilirim...

az,öz ve derindi mısralara sarmalanan yüreğin itirafı...felaketlerden önceki sessizlik gibi...

tebriklerim,sensizlik ile üşümeyi örtüştüren mana zenginliği taşıyan mısralardaki usta avazlarınızı dillendirmenizedir...saygılarımla...

Henüz / Uyuyor / Benim / Sensizliğim
Uyanınca / Başlayacak / İçimin / Üşümeleri

tebrikler Nazlı hanım
muazzam mısralardı