Candan öte dumanlanmış başım
Sessizlik vurur anlımın tam orta yerinden
Zİndanlar cennetim olmaya başladı
Kaldırın artık içimdeki ölü naşımı
Bu kederli dertli nefesin
Çekilmez olan hayatın
Kırdım ben kalemimi
Terazim de gizli adaletim
Güneş çevirdi yüzünü bedenimden
Nefesim emanet ciğerlerime yetmez
Dört duvar suskun hayatım suskun
Yıkılır gök yüzü gecemin zemherisinde
Yıldızlar mermi olur saplanır cüsseme
Bakışlar yakar beni tövbelere
Dilim dönmez
Kalmadı hayata dair bir nefeslik taket
Yanı başımda dönüp durma Azrail
Soluna baktığında beni farket
Söz olsun sana hüznümü bırakıcam geride
Hayırlarımı sevaplarımıda
Seninle ruhum günahlarımla geleceğim
Üşenme ne olur gör beni
Al içerimde ölmüş bedenimi
Karadan karaya yazılmış yazgım
Bir tutam nefese biçilmiş ömrüm
Duvar gibi sırt çevirmeye başlamış deli gönlüm
Nefes alırken fani alemde
Mektup yazdım yüreğimden mazime
Yazılan mekan belli
Teslim yeri mezarlık
Yeter artık Azrail al bu canı artık...