SAVRULAN YAPRAK GİBİYİMkasımda aşk bir başkadır buruk olur sevişmelerin tadı gözlerde yaş yüreklerde taş olur vuslat bir başka bahara ertelenir için yanar kurur göz pınarların geri de yalnız anılar kalır ağlamak istesen de ağlayamazsın düğümlenir boğazın kurur dudakların açılır sevda gemisi enginlere ağır ağır gitmek ister gibi bilinmezlere kaybolur gözden düşen her damla da ıslanır mendilin değişir rengi kalırsın tek başına suçlayacak kimseyi de bulamazsın sitem edersin sonbahara ansızın eser rüzgar delice yapraklar düşer dalından istemeden karışır toprağa sessizce işte ben de savrulan yaprak gibiyim rüzgarın estiği yöne giderim al eline sararmış da olsa kaçırma gözlerini acıyarak bakma bana koy günlüğünün sararmış sayfaları arasına hatırlatsın her baktığında beni sana ... Refik 10 .11 .2014 İstanbul |