YALANCI BAHAR
İlk yaprak daldan düştüğünde sevdim seni.
Karanlık ve ıslak caddede yürürken ben Gökyüzünün en yükseklerinden süzüldü Kalbimin ritmine ayak uydurmaya çalıştı adımlarım Koştum koştum ve koştum Sana ulaşmak için yıllarca koştum zamanın yorucu sokaklarında Usanmadım çünkü sonunda sen vardın Simsiyah gecenin sonunda doğan güneş gibi Sen benim tek zaferim, tek mağlubiyetim Bir sana yenildim be canımın içi Darmadağın ettin beni Ne olur GİTME Gel topla şu harap olmuş gönlümü... |