KurbanBir kılıç darbesiyle savurdu beni sağa Düşüreyazdı canı çok korkunç bir tuzağa Buldum kendimi birden cangüdaz bir cenk içre Az kalsın olayazdı can canandan uzağa Zülfü zenciri ile esir etmekti beni Attığı kemendile tutundum vardım O’na Duydum ki eli kanlı gözü kanlı o nigâr Kurban aramaktaymış “ben varım ya burada” Canı cana ulayan o kılınca bin şükür O kalınca bin şükür ben gidince ne a’lâ Bir ben mi vardı sanki? Hepsi onun mal ve mülk Yalnızca bir yanılma nefs ü şeytan arada Engel kalkar aradan havlasın köpek rakip Arada kıl mı kalır can canana varınca Kenan, Yusuf-ı câna kavuşmak mümkün değil Kuyuya girmeyince kavuşulmaz Yakub’a Kenan Erdoğan |
Tebrik ederim.
Sağlıcakla.