Yumuşak bir su olsam da görünüşe aldanma
Kızdığım
zamanları dilim pek dikenlidir
Acıtır, can yakarım, batırır kanatırım
Yolarım yapraklarını, çıkma karşıma
gülüm!
Ezerim, örselerim perme perişan ederim
Bir Celal tecellisidir bendeki görünenler
Kibrit olsa da cirmim koca orman yakarım
Bir öfke seliyimdir yakar yıkar geçerim
Sonra da sakinleşir,
yağmurca yaş dökerim..
Işıl ışıl gün açar göğümde
güneş birden
Açarım
çiçek gibi; kuşlar gibi uçarım..
Ansızın devir döner Cemalden Celal çıkar
Bir kuzey rüzgârından patlar da kasırgalar
Söner de yanan ocak, açılan
çiçek solar
Halden hale girerim işte böyleyim
dostlar!
Denizim dalgalıdır, çoğunluk sakin değil
Yine de yakamozlar eksik olmaz yüzümden
Dostum, böyle biriyim, bilmem ki anlar mısın?
Bana katlanır mısın, yoksa saklanır mısın,
Denizde bir damla mı, havada buharlaşan
Yoksa koca derya mı rüzgârla coşup taşan..
Bu birlik denizinde sahi dalga, deniz ne?
Dostum,
Yoksa sen de mi, görünüp kaybolursun,
Ben çözülmez bilmece, sahi sen de sır mısın?