YOLCU DÖNMÜYOR CANLARYOLCU DÖNMÜYOR CANLAR Yazılan geliyor sağ olan başa; Uğurlanan yolcu dönmüyor canlar... Nakşetmiş yüreğe göz kanlı yaşa Uçtu gönül kuşu inmiyor canlar... Sevgiyle büyüyor ocakta fidan, Evlat acısıyla bitmiyor figan, Motor kazasıyla ayrıldı bu can Rızasız bir lokma yenmiyor canlar... Edep erkân sanat çok hassas husus, Kaskara bir hüzün çöktürdü kabus, Allah verir – alır bu O’na mahsus Rüyâ sandık gerçek dinmiyor canlar... Ahde vefa gerek aşk büyük servet, Şükrederek geçmek dünyadan devlet, Üste güneş doğmaz ölüm hakikat Kalbe düşen ateş sönmüyor canlar... Razı olmak lazım yaşanır kader, Üzgündür bulutlar gözyaşın döker, Gam dolar yüreğe kasavet çöker Gül dalına bülbül konmuyor canlar... Ressam Halil, söyler, aşikâr fikri, Ne desem kâr etmez, ne desem Şükrü, Sabırla teskin et – yaparak zikri Fatiha çeşmesi dinmiyor canlar... Halil GÜLEL Düsseldorf / 02.11.2014 (Doğarım Aşk İle Her Gün Seherle) |