ölüm ölüm de hırlamamız neye yaradı ki!..kınalı birer saf kuzu olduk eşeklerin terkisin de hepten alamadık bir türlü hürce şöyle bir hevesimizi ne cepten ne cepkenden nede bir kepten kab-kacak dan biz hiçbir ses çıkarmadan döndürüldük durduk harmanda başımız da zirzop bir çobanla bir sürüydük adeta içimize giren hain kurtları biz besledik hiç utanmadan tek tek götürdüler bizi de biz neden ki bilemedik hesap bile görmeden kan revanla dönmelerin elinde dönme dolap olduk biz sezip de anlamadık bari sen gör de anla hiç sürü de kalmadı ki ortada küçücük baştı nasılsa adımız ne edip etseler sustuk yada ne söylense hep eyvallah ettik kimine göre aptaldık kimilerine biçareydik neye göre yaşadık onu bile bilmedik senelerce çöktüler sinemize bunlar kimdir diye dönüp de bir kez bile bakmadık bir sigara içişi gibiydi alışkanlığımız ha bir ateşte duman ha bir ot gibi yaşadık sözde kimseye güvenmeyiz yalan salakça boyun eğişimiz var ya közü ekip ekipte biçtirdi kaç bin hasattır durmadan şimdi soruyorum da bir an dönerek kendi kendime gözlerim fal taşı gibi de seğiriyor Allaha karşı değil de satılık kullara hep eğiliyor kandırılarak nasıl oluyor da bu canlar sömürülebiliniyor acaba baştan teslim olmuş bir güruhtan niçin ve neler aradılar ki akılıyız da sözüm ona ama cin çarpmışa döndük sözde sevindirildik sözde üzül tüldük ölüm ölümde hırlamamız neye kime yaradı ki sakın gücenmeyin kınalı kuzulara onlar baştan beri bir melek o zaten bilirdi niçin ve neden kınalandığını geçerken Çanakkale’den geçerken Sarıkamış’tan göğsünü siper etmişti onlar canlarını bu vatana mukaddes bayrak aşkına onlardı parçalayan yüreklerini eller havada çağırıp dururdular tez evvelden şehitliklerini ne siz anladınız onları nede biz görebildik zavallı halimizi yaşam budur diyerek hem aldatıldık hem aldandık dedik ya ne siz sorun ne ben söylerim dönmemiz gerek dönmenin elinde var bir dönbelek dönüp durur iyi bir iş yapmışçasına kelek ardı ardına geçip de yıllar yıları kovalıyor ve her kişi kendi günahının içinde kalıyor kalıyor da ya giden gelecek küçücük çocukların ne günahları var hovardaca harcayıp gidince bu cennet varı güzelim vatanı ne vatan kalır nede bir anı onların çığlıkları bize cehennem odunu olacak ne yazık ne yazık ki şehitlerimizin yerlerde kalacak kanı torunlarımıza tutsak bir vatanda bir mezarcık yeri bile bırakamadık utanmadan da göğsü gerip de hep böbürleniriz ne yazık ki ne yazık… (03.11.2014) AZAP… |
Gönlüne sağlık.
"ÖLÜM ÖLÜM DE HIRLAMAMIZ NEYE YARARDI Kİ!.." görüşünüzü kutlarım.
Selamlar...