eksikleri olsa da ilk şiirim olması nedeniyle benim için manevi değeri yüksek

Bir papatyayım ben
Yemyeşil kırlarda birbaşına ve özgür
Olmayacak sevdalara tutulmuşum
Kara gözlü bir güzele vurulmuşum
İşte geliyor yarim salına salına
Türlü çeşit çiçeğin arasından dikkatini çekiveriyorum
Yaklaşıyor yanıma ve çıt!
Koparıveriyor kökümden
İnciniyorum ilk başta ama sonra
Onun ellerindeyim ya işte
İçimi bi huzur kaplıyor
Saçlarına taç yapar belki beni
Narin bileğine de pek yakışırım aslında
Hayır hayır dur bi dakika
Cebinden bir fotoğraf çıkarıyor
Bu adam da kim
Kızın gözleri ışıldıyor
Hemen bir oyuna tutuşmak istiyor
Sevip sevmediğini öğrenmek yapraklarımın ucunda
Bana kıyamıyor ilk başta sanki
Ama soru işaretleri yığınla kafasında
Sonra bir yaprak koparıyor bedenimden
Seviyor !
Ve bir yaprak daha
Sevmiyor !
Bir daha ve bir daha
Ve son yaprağım da düştü işte
Tükeniveriyorum ellerinde
Cevabını öğrenmişti nihayet
Sevmiyor !
Suratı asılıyor birden
Sevdiceğim bana böyle bakma nolur
Fırlatıveriyor tüm hıncıyla
Elinde kalan sarı renkli kısmımı uzaklara
İnciniyorum
Kullanılmış hissediyorum ve çaresiz
Bana kalan hayal kırıklıkları oluyor yine
Kalbinin köşesine yerleşmeyi umarken
Şimdi ayaklarının altında ezileceğim belki de
Aklımda tek bi soru kalıyor
O da beni seviyor muydu dersin be arkadaş ?
Yada unut gitsin
Yine papatya fallarına kaldık anlaşılan

Birkan YILMAZ