Utanıyorum SensizliktenHangi mevsimin yağmuru bu böyle seni alıp götürüyor buralardan !! Ne gelmeni sağlayabiliyorum ne yanına gelebiliyorum kokun sinmiş yağmurlara saçak altında diz çöküp ağlıyorum. Sırılsıklam bedenim gözlerin doluyor avuçlarıma yüzüme kapaklıyorum kirpiklerini bir sen daha dolduruyorum ciğerlerime üstüm başım yırtık saçlarımdan süzülüyorsun yanaklarıma bir korku peydahlanıyor yüreğimde ödüm patlayacak gibi soluk alamıyorum... Yine yağmur dinecek yine güneş doğacak sen yine gelmeyeceksin biliyorum ellerim havada bulutlardan yine seni dileneceğim yine topraklar saçacağım başıma... Tenine değmesin diye bütün ateşleri avuçlarımda söndürürüm sana ulaşmasın diye bütün dertlere siper ederim göğsümü varsın böğrümü delip geçsin gam,keder seni bana getirmeyecekse mevsim ha kış,ha yaz ne farkeder sen yoksan zaten her mevsim keder... Hangi anlatılmaz dert ki böyle benden ayrı yaşıyorsun !! Dile gelmez hangi kelimeler gömülmüş boğazına ki közü henüz küllenmemiş yüreğime bir ateş daha yakıyorsun !!! Oralarda bulutlar var mı bilmiyorum buralar halen senden habersiz kuytu bir duvar dibinde kimsesizliğime ağlıyorum dokunup sorsalar sensizliği haykıracağım.. Yokluğun çok soğuk üşüyorum, ve benim saracak hiç bir şeyim yok Utanıyorum..!!! |