SAVAŞIN ÇOCUĞU
zaman kaldı mı?
katran kara bir ayıp yaşamın ortasında nihayetsiz bekleyiş, akreple yelkovan arasında melekten bir kalp, çiçekten bir güzellik, yaşı, henüz bir elin parmakları içinde bir kuş kıpır kıpır kanatları, umut etmekten bile habersiz ----------------------gülümsüyor kanıyor dizleri her düştüğünde -----------------------aldırmıyor yıkıyorlar dünyayı düşlerinin üzerine -----------------------farketmiyor ezildim kaldım utangaç bakışlarında yıkıldım kaldım böylesi çıkmazda avunulur mu gülümsüyor, -----------------------yerle bir ediyor insanlığa tüm inancımı bir kap yemek istiyor canı, nerede oyuncak arabası, hiç olmamış bebeği, sarı saçlı, oyun sanıyor sığınaklara saklanmayı... |
kutluyorum...
sevgiyle...