Sevmeye korkardım, sevilmeye alışmamıştı yüreğim
Aşk sanıyordum kırmızı gülleri,
Dokunamazdım dikeni batacak diye,
Seninle yeniden başladı yeşermeye,
Yüreğime ektiğim sevda tohumları,
Yağmur olup can verdin kuruyan gönül bahçeme,
Gözlerimi seninle açtım hayata yeni doğmuş çocuklar gibi,
Sevgi dolu yüreğinde yaşamaya tutundum
Sevmeye yeminliydim çektiğim acıların yüzünden,
melhem oldun iyileştirdin yaralarımı,

Çıkarsız sevmeyi öğrettin çocuksu yüreğime,
Koşulsuz girmeyi vaad ettim. Mazide kalan anılarıma inat,
Acıya tebessüm etmeyi öğrendim, Kalbime aşkın girince,
Ayak da durmak kolay değildi ama,
Özgürce dolaşabiliyordum sayende
Ay doğdu sevginle karanlık gecelerime,
Yandığımı hissettim aşkın narıyla,
Yıllar aldattı karışık sevgilerle,
Huzur bulmak istedim çabam yetmezdi,
Ateş yakmak için ocak tütmezdi,
Olmasaydın eğer çilem bitmezdi,
Rüzgar gibi hışımla geldin.
Cesaretle beklemeyi öğrettin,
Korkularımı yenmeyi bilmezdim, Yürekli olmayı öğrettin.
Dokunmayla hissetmek arasında fark olduğunu
Ellerimi ellerine kenetlenince öğrendim.
Bakmayla görmenin aynı olmadığını,
Göz bebeklerinde tutsak kaldığımda öğrendim
Sevgimi verince karşılığının sevgi olduğunu öğrendim.
Özlemenin önemini, özleyince öğrendim
Öğretmenim oldun,dersimi verdin,
Gidiyorum diyerek ruhumu gerdin,
Anlamadım bir türlü ateşe atmak için mi geldin?
Keşke sevmeyi sevilmeyi öğreteceğine
Sensiz nasıl yaşanacağını öğrenebilseydim,
Bu kadar acı çekmezdim.