VAZGEÇ GÖNLÜMAh keşke.., Silinse beynimdeki herşey Dönebilsem çocuk yaşlarıma Bir ben kalsam bende Bir sen kalsan düşlerimde Bir dost kalsa gönül bağımda Karanlık dehlizlerde dönse bedenim Unutsam,unutabilsem gönül yaralarımı Seviyorum deyip seni gözü yolda bekleten Sabrını sınayıp sessiz çığlığını duymayan Dar gününde yanında olmayan Değer bilmeyen yardan,vazgeç artık deli gönlüm Kırıldı gönlümün zinciri paramparça şimdi Neye yarar ki üzülmek,kahretmek kendini Dost dedin baştacı ettin Vefa dedin yüreğini yollarına serdin Onlarla güldün onlarla ağladın Değerinden çaldılar görmezden geldin Ahte vefa kalmamış sende öğrendin Vermeden alan dosttan,vazgeç artık deli gönlüm Kara çalamadılar vefasızca gidenler Başım dik yürüyorum dikenli yollarda Karalar bağlamadım gidenlerin ardından Seviyorum gülleri acıtsa da dikenleri Seviyorum yalnızlığımı,seviyorum kendimi Seviyorum asil yüreğimi... Duygu Şen Güzel yorumuyla şiire ses olan,can dostum Meltem Yıldız’a sonsuz teşekkürler... |