meftun merhum
ali şinas kalbim kırık bir güfte
yaz beni enderun olan içindeki merdut olup da bülbülü gül olmuş mektebe yusuf yunusa karışsın desin derd-i umman nerede bak ki kervanlar kıştan gelmiş neve bahar karışsın allamul ğuyub olana her yer zemheriden simsiyah giyinsin çıkarsın üstündeki libası düşünsün gözü kara kuyudan haber getiren düşsün bu sefer çıkılmaz bir ğayyaya ah-u enin edenim sanırsam ki mimden kurulmuş bir kürsüde dokun bana bak ki elemim zihayat olsa hayat boş eyvanlarda kaldı ahım hoşça kalsın içimdeki hoşluğu dolduran boşluğum adı kim veya adı hiç olan kimse bilsin ki meftun merhum |